De jiddische Emme

Zoals vrijwel niemand onderhand wel zal weten, knetter ik meestentijds

op mijn motorrijwiel richting Amstelveen, Haspelslaan. Ja, uw

advertentieverkoper is niet alleen Man, hij is ook nog eens een Stoere

Man. Een paar maanden geleden haalde ik plotsklaps mijn

motorvaarbewijs, dankzij mijn innig geliefde en nog steeds kogelronde

balleboeste. Daarvóór mocht ik het nooit, aangezien er wel eens iets

zou kunnen gebeuren (chas wesholem) en ik dan haar + een aantal

bloedjes van kinderen aan de bedeling zou moeten overlaten. Nu vindt

ze dat vooruitzicht misschien minder schokkend, of ze heeft meer

vertrouwen in mijn rijvaardigheid. Het is vast het laatste.

U denkt nu: ach gosj, net zijn rijbewijs, en dat op zijn leeftijd;

Roel is peno Paus. En nog fantasieën over stoerheid ook. Vele

lachsalvo's volgen. Ik snap het wel, dat u zo denkt. Jaloezie is nu

eenmaal een van die moeilijk af te leren menselijke trekjes. Bovendien

kan ik nog geen penopaus zijn want ik ben slechts 35 jaar. Onmogelijk

dus. U ziet nu in gedachten een fiere jood, wapperende peijes en

tsiet-tsiet in de wind, een witte jas met "NIW Pomotieteam"…. En dan

van de A9 gedrukt worden door zo'n bolle Duitse toerist zeker. Dank je

de koekoek. Neen, ik ben incognito en ik rij op een MZ. Ik zal

diegenen onder u die het merk MZ niet kennen, even wereldwijs maken.

Hallo allemaal. Kunt u zich de IJzeren Mechietse nog herinneren? Ooit

mochten we de Oost-Europeesche kalletjes niet aanschouwen en daarom

had een of andere Rode Rabbijn een IJzeren mechietse opgehangen. Wat

een pech! Er reden achter dat voorhangsel otootjes rond genaamd Zil of

Trabant. Welnu, mijn eerste otootje was een Trabant! Poeriem 5761

stond blauw van de rook, de oto zat vol met mij (en andere

misjpochianen) en ik maar starten en starten. Geen garage Schnabel in

de buurt om me te vertellen dat ik het benzinekraantje op reserve had

moeten zetten. Toch nog bij sjoel Zwolle aangekomen hoor. Terug naar

mijn MZ dus, want daar gaat dit stukje over. Het is de

motorrijwiel-variant van de Trabant en hij heet in de volksmond ook

wel 'emme'. Ik rijd dus op een Jiddische emme. Hij heet emme omdat hij

maar 1 cylinder heeft, die wel wat weg heeft van een mayonaise-emmer

(ORT). De gein is, hij loopt ook op een soort 80% oliegerelateerde

benzine, namelijk mengsmering, bromfietsbenzine. Er heeft nog nooit

iemand bij me achterop gezeten.

Degene die zich als eerste meldt bij mij of bij de redactie ziet een

prachtige foto in dit heerlijke blad tegemoet. Samen met mij op de

emmer. Geplaatst in het NIW, 2007